Mechanizm obronny ego
Mechanizmy obronne, bez względu na typ, zawsze, prędzej czy później mimo istnieją i wykorzystywania w dobrej wierze, stają się tylko i wyłącznie niekształceniem rzeczywistego obrazu świata i własnego siebie. Choć są niezbędne, chociażby ze względu na konieczność przystosowania się do wielu sytuacji i zdarzeń życiowych, bywają niebezpieczne. W przypadku mechanizmów bronnych ego do czynienia ma się przede wszystkim z czterema stosowanymi najczęściej technikami. Pierwsza to technika unikania konkretnego działania, obejmująca przede wszystkim wyparcie, tłumienie, zwlekanie i oczywiście działania kompulsywne i obsesyjne. Druga to technika zniekształcania rzeczywistości, która wiąże się głównie z fantazjowaniem, odwracaniem sensu, maskowaniem a także najważniejszym – zaprzeczaniem. Trzecia technika to przemieszczanie, a więc wszelkiego rodzaju fiksacje, kompensacje, zaprzeczanie temu co się robi, zaprzeczanie istnieniu problemu i podejrzliwość. Czwartą techniką jest najbardziej nam znane przejmowanie zachowań innych osób, a więc identyfikacja z nimi. Ostatnia sprawa to mechanizmy będące połączeniem wszystkich poprzednich, w różnych konfiguracjach, skupiające się przede wszystkim na samorozgrzeszaniu, ale także zachowaniach niebezpiecznych takich jak na przykład chęć zemsty czy dokonywania zła.
